Poprzednie rozważanie o wybranych aspektach małżeńskiego życia dotyczyło konfliktów. Jego konkluzję stanowiło stwierdzenie, że skuteczne pokonanie rozdźwięku wymaga wyjaśnienia i poproszenia o wybaczenie.

Brak wybaczenia bardzo komplikuje życie osobiste oraz utrudnia relacje z innymi. Dlatego apostoł Paweł upomina ludzi w zborach: „Gniewajcie się, ale nie grzeszcie, nie pozwólcie, by słońce zaszło, nim uporacie się z przyczyną waszego gniewu; w przeciwnym razie zostawiacie furtkę Przeciwnikowi. (…) Bądźcie dla siebie nawzajem uprzejmi, życzliwi; i przebaczajcie jeden drugiemu, tak jak w Chrystusie przebaczył wam Bóg” (Efezjan 4,24.32 KŻNT).

Wiadomo, że do zakończenia konfliktu nie wystarczy tylko samo „przepraszam”. Jeśli odnajdziemy ową „przyczynę swojego gniewu”, to musimy wziąć odpowiedzialność za własne uchybienie i z pokorą je wyznać, następnie przeprosić i zobowiązać się do dołożenia wszelkich starań, aby stale umacniać porozumienie w małżeństwie. Jest wtedy szansa, że Przeciwnik utraci swoją „furtkę” do wywołania następnego konfliktu.

Czy  słyszysz, jak  pasterz  nadchodzi,
Jak woła swe owce zgubione,
Gdy  mrok  nas  ogarnia  w  powodzi,
I trwoży  nam  serce  zranione.

On  woła, On  nas  wyratuje,
W  bezpieczne  wprowadzi  pastwiska,
Bo  każdą  swą  owcę  miłuje,
I  każda  mu  droga  i  bliska.

Zapraszamy dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym na chrześcijański obóz wypoczynkowy do Wisły Jawornika.

W programie codzienne „spotkania” z biblijnymi bohaterami, którzy rozmawiali z Bogiem.

Poza tym dużo wspólnego śpiewu, dobrej wspólnej zabawy, zajęć plastycznych i długich spacerów.

Planujemy także wyjazd na basen.

Więcej informacji i zapisy: kliknij tutaj

Pobierz pdf

Grzech nieczystości nie wydaje się na pierwszy rzut oka czymś wstrętnym lub niebezpiecznym. Raczej przychodzi w szacie piękna, harmonii kształtów, obiektu marzeń. Niczego odrażającego w nim nie widać. Szatan stroi swoją boginię rozkoszy w szaty anioła miłości, którego widok potrafi zwieść najsilniejszego. „Przecież to tylko naturalny popęd – twierdzi racjonalista – a jako taki powinien pochodzić od Boga”. Lecz co mówi Słowo Boże? W Księdze Przysłów czytamy: „Kto cudzołoży z zamężną, jest pozbawiony rozumu, a kto chce samego siebie zgubić, niech tak robi. Ciosów i wstydu się doszuka, nie zmaże swojej hańby” (6,32 - 33).

Grzech ten doprowadza do upadku całe narody. Od wieków rujnuje świątynie domowego ogniska. Zabiera zdrowie i tłumi rozwój osobowości, wyjaławia i spłyca dusze miliardów ludzi. On to zapełnia przytułki podrzutkami, niewinne dzieci pozbawia domu, niezliczonym rzeszom młodych ludzi zabiera nadzieję jaśniejszego jutra.

Nie jest dziś zbyt popularne głoszenie surowych zasad w odniesieniu do dziedziny życia seksualnego. Raczej przeciwnie. W swoim dążeniu do swobody, do uwolnienia się od podporządkowania autorytetom, człowiek chce przekraczać wszelkie możliwe tabu. Wątpliwej wartości zdobycze tak zwanej rewolucji seksualnej, która dokonała się gdzieś w kręgach dzieci-kwiatów czy innych kontestujących przeciwko tradycyjnym wartościom grup, za pośrednictwem pism, kina, telewizji, literatury wlewają się szeroką rzeką w umysły ludzi.

Wiele lat temu jeden z naszych przyjaciół zauważył w rozmowie, że się z żoną właściwie nigdy nie sprzeczają. Było w tym stwierdzeniu trochę zdziwienia, trochę jakby dumy i zarazem zastanowienia nad sytuacją. Dodać trzeba, że małżeństwo było dla nich stosunkowo nowym stanem.

Też się zdziwiliśmy, ponieważ u nas tak różowo nie było. Całkiem często i zawzięcie dyskutowaliśmy o różnych sprawach. Mieliśmy też dłuższy staż małżeński. A ponieważ sprawa nas zaintrygowała, po jakimś czasie, gdy się nadarzyła okazja, „zasięgnęliśmy języka” u żony naszego przyjaciela. Usłyszawszy, co powiedział mąż, wyjaśniła: – No tak, bo ja po prostu zawsze się godziłam z tym, co on chciał, nawet wtedy, kiedy mi to nie odpowiadało. – W każdym razie taki był sens jej wypowiedzi na ten temat.

Ale wy kapłanami Pańskimi nazwani będziecie. (Izaj. 61, 6)

Ta obietnica według brzmienia słów przeznaczona jest dla Izraela, ale według ducha zwraca się do nasienia z Ducha, mianowicie do wszystkich wierzących. Jeśli będziemy żyli zgodnie z powołaniem naszym, będziemy szczerze i zupełnie żyli dla Boga, wtedy ludzie zobaczą, że jesteśmy wybrani do służby świętej i nazwą nas kapłanami Pańskimi. Możemy pracować lub uprawiać handel, jak inni, a jednak być jedynie i całkowicie sługami Pana. Naszym poświęceniem jest składać stale ofiary w modłach uwielbienia i świadectwach oddania się naszemu żywemu Bogu przez Jezusa Chrystusa.