Pieśni anglojęzyczne – piosenki o wyraźnie zróżnicowanej stylistyce i dynamice. Obok spokojnych standardów muzyki chrześcijańskiej znaleźć tu można dynamiczne piosenki młodego pokolenia wykonawców.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa wśród ruin. Nie śpię i jęczę jak ptak samotny na dachu. Jadam popiół jak chleb a napój mój mieszam ze łzami. To z powodu gniewu Twego, gdyż podniosłeś mnie i strąciłeś. Dni moje są jak cień wydłużone a ja usycham jak trawa.
Na wstępie, słów kilka o znaczeniu wyrażenia: „utrapienie ducha”. Korzystając ze Słownika SJP znajdujemy tam takie wyrazy jak: „kłopoty, troska, udręka, niedola, smutek lub pogrążyć się w smutku. Przyczyną też utrapienia może być cierpienie fizyczne, czy psychiczne”.
Przeżywanie utrapienia ducha jest czasem trudnym i bolesnym. Jest ludzkim czasem, naszego bólu wewnętrznego i osamotnienia. Można tutaj oskarżać Boga, można też mieć żal i zadawać pytanie: „Jaką korzyść ma Pan Bóg z tego, że człowiek staje się niemym i przestaje wołać: «Boże mój, czemuś mnie opuścił». A jeśli nawet zdobędzie się na wołanie, to i tak nie zawsze ono będzie przyjęte.
Gdzieś tam na górze narad, gdzie spotykają się Synowie Boży, zapada decyzja o niejednym z nas, który dojrzał i czasami jest to decyzja: czas skierować na pustynną ścieżkę i dokonać próby sił! Wtedy wszystko staje się inne niż było dotąd. Analogiczny obraz przedstawiający to od początku do końca, mamy w księdze Joba. Przeżywając utrapienie ducha odnosisz wrażenie, że jesteś jak sowa wśród ruin, jak ptak samotny na dachu. Pojawia się żal, że byłeś podniesiony a teraz jesteś strącony i usychasz jak trawa. Oczekujesz odpowiedzi a jej nie ma, może ją otrzymasz, a może i nigdy nie otrzymasz...
Zapis wideo spotkania, które odbyło się w zborze Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Polkowicach w niedzielę 13.04.2014r. z udziałem br. Aleksandra Barkociego.
Tłumaczył br. Czesław Wigłasz.
Nagranie publikujemy dzięki zgodzie pastora Bogusława Sokoła oraz pracy br. Janusza Janika, który poniósł trud realizacji i obróbki technicznej nagrania.
Uprzejmie informujemy, że na naszym serwerze ftp w folderze Mirosław Kulec - kazania udostępnione zostało do pobrania nowe kazanie pt."Budowa domu" wygłoszone przez br. Mirosława Kulca w zborze w Hradku.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Świątynia zawsze kojarzy się z miejscem społeczności, spotkania Boga z człowiekiem, miejscem kultu i duchowych doznań. Taką świątynią dla Adama był ogród Eden, gdzie doświadczał błogosławieństwa w codziennych odwiedzinach swego Boga. Nieposłuszeństwo Adama doprowadziło do utraty tych wspaniałych przeżyć. Został wyrzucony nie tylko z ogrodu Eden, ale utracił też świątynię.
Bóg, kierując się miłością do człowieka, postanowił w swojej wielkiej łasce stworzyć warunki i miejsce społeczności ze sobą. Tym razem to człowiek zgodnie z Bożą wizją miał zbudować i przygotować miejsce społeczności z Bogiem. Tak jak w Edenie nieposłuszeństwo doprowadziło do wygnania, tak teraz posłuszeństwo i ścisłe wykonanie zaleceń było podstawą do zamieszkania Bożej chwały w świątyni.
Dzisiejsza lektura 23. rozdziału Ewangelii Łukasza wywołuje we mnie smutną refleksję. Wprawdzie Jezus był w roku 30. w Jerozolimie w centrum uwagi, lecz mało kogo obchodziło to, co mówił i czego naprawdę oczekiwał od ludzi. Władze polityczne i religijne postępowały z nim po swojemu. Więc Piłat rozstrzygnął, że ma się stać według ich żądania. Kazał wypuścić tego, którego oni zażądali, a który został wtrącony do więzienia za rozruch i zabójstwo, Jezusa zaś zdał na ich wolę [Łk 23,24-25]. Mogli i zrobili z Jezusem, co chcieli.
Ogarnia mnie smutek, ponieważ widzę jak dwadzieścia wieków później, w chrześcijańskim kraju jest dokładnie tak samo. Owszem, Pan Jezus jest na ludzkich ustach i sztandarach. Po mieście chodzą dziwne procesje mające upamiętniać mękę Jezusa. Tradycja narodowa wciąż każe ludziom w tych dniach obracać się wokół spraw wzmiankujących o Jezusie; inscenizacje, specjalna liturgia, utwory muzyczne, filmy i programy telewizyjne, wystrój domów. Niby Jezus jest w centrum uwagi, lecz kto pyta, czego Jezus naprawdę od nas chce?
Jeśli istniały by gazety, to po śmierci Jezusa ukazałby się nekrolog w „Głosie Nazaretu”. Krótka nota mogłaby brzmieć następująco:
„Jezus z Nazaretu urodzony w 6 roku p.n.e. Syn Marii i Józefa - cieśli z Galilei. Podczas jego życia było o Nim głośno z powodu niezwykłych zdarzeń łączonych z jego życiem. Uzdrawiał niewidomych, głuchych, chromych. Mówi się, że radykalnie zmienił życie ludzi. Ostatnio w niedzielę w Jerozolimie wielkie tłumy przybyłe na Paschę witały Go w Jerozolimie jako króla. Wkrótce potem obróciły się przeciw Niemu.
Minionego piątku 14 Nisana popołudniu, został skazany na karę śmierć przez rzymskiego prokuratora, Piłata Poncjusza, reprezentującego Imperium Rzymskie w Jerozolimie. Został ukrzyżowany o godzinie trzeciej po południu na wzgórzu Golgoty.
Jego pogrzeb odbył się w grobowcu Józefa z Arymatei. Prośbą rodziny było by żadne kwiaty nie były wysłane, ani stawiany pomnik. Proszą raczej by przekazać fundusze do synagogi w Betlejem (miejsca Jego narodzin) z przeznaczeniem na pomoc dla ubogich dzieci."
Tak mógłby brzmieć hipotetyczny nekrolog w gazecie Nazaretu w niedzielę rano. Ale..
On zmartwychwstał, a ten nekrolog jest nieprawdziwy!
Duchowe nekrologi też bywają przedwczesne i nie mówią całej historii. Bóg podnosi duchowo martwych ludzi do życia przez cały czas. Przykładasz duchowy stetoskop i prawie nie słychać duchowego bicia serca. Na monitorze linia Twojej fali mózgu, jest prawie płaska... Uważaj na Wielkanoc !
Jestem zmartwychwstaniem i życiem. Ktokolwiek żyje i wierzy we mnie, nigdy nie umrze.
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania kazania pt. "Nieprawdziwy nekrolog" wygłoszonego przez br. Zdzisława Józefowicza pastora zboru w Bydgoszczy.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Pan Jezus Chrystus jest centralną postacią Pisma Świętego. Mówił o Nim Zakon Mojżesza, mówili Prorocy, mówiły Pisma (Łk 24,27.44; J 5,39.46). Wszystkie symbole i obrazy Słowa Bożego wskazywały na Niego (np. Mt 12,38-41; J 1,51; 3,14; 6,31-35; 7,37-39).
W trakcie pierwszej konfrontacji Pana Jezusa Chrystusa z Żydami w czasie oczyszczenia Świątyni (J 2) Pan Jezus powiedział Żydom: Zburzcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją odbuduję..., ale On mówił o Świątyni Ciała swego (J 2,19-21).
PRZYBYTEK (Namiot Zgromadzenia)
Jednym z najpiękniejszych obrazów Pana Jezusa Chrystusa jest obraz Przybytku, przenośnego Namiotu Zgromadzenia Izraela z okresu wędrówki (2 M 35-40).
Przybytek ten składał się z trzech części:
Przedsionek
Miejsce Święte
Miejsce Najświętsze
Wszystkie elementy i przedmioty Przybytku wskazywały na Pana Jezusa Chrystusa.
Żyjemy w czasach poważnego zagrożenia zwodniczą działalnością fałszywych proroków i nauczycieli.
Duch ekumenii przekracza już granice chrześcijaństwa i proponuje jedność wszystkich religii i wierzeń. Niebiblijna nauka chce ludzi odrodzonych z Ducha Świętego wciągnąć w stan duchowego wszeteczeństwa i posadzić ich przy jednym stole z bałwochwalcami. Wobec takiego stanu rzeczy słudzy Słowa Bożego z całą mocą powinni okazać sprzeciw. Zobaczmy to na podstawie poselstwa Chrystusa Pana, skierowanego do zboru w Tiatyrze.
Dla świadomych chrześcijan okres Świąt Wielkanocnych jest wspomnieniem śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zwracana jest uwaga na Jego cierpienie, na znaczenie tej śmierci i wiele innych aspektów tego historycznego oraz niepodważalnego faktu.
Pisząc ten artykuł chcę zwrócić jednak uwagę na zupełnie inny aspekt tego wydarzenia. Sąd nad Jezusem i Jego skazanie nastąpiło w wyniku Jego niezłomnej postawy. To, co głosił i to, co uważał za prawdziwe pozostawało niezmienne. Wydarzenia wielkanocne zaistniały dzięki Jego bezkompromisowej postawie. Owszem, pojawił się moment, gdy rozmawiając z Ojcem zastanawiał się nad innym niż ustalone od początku rozwiązanie, lecz nie była to ze strony Pana Jezusa Chrystusa próba skorzystania z kompromisu.
Wola Ojca była dla Niego, dla Jezusa, Bożego Syna zadaniem o najwyższym priorytecie. To było ogromnym wyzwaniem, by pozostać wiernym wartościom i stanowisku, które zostało określone przez Ojca. Dochowanie tej wierności oznaczało realne narażenie własnego życia. Wielkanoc, obchodzone od setek lat święta są świadectwem niezłomnej, bezkompromisowej postawy, na co jednak łatwo jest nam nie zwracać uwagi.
Miło nam poinformować, że na naszym serwerze ftp w folderze Paweł Sochacki - kazania 2014 udostępnione zostały do pobrania dwa nowe kazania nawiązujące do nadchodzących Świąt Wielkanocnych pt. "Ostatnie godziny. Słowa, które przeszły do historii." oraz "Pięć dni przed ukrzyżowaniem" wygłoszone przez br. Pawła Sochackiego.
Można je odsłuchać bezpośrednio ze strony naszego radia.
Kiedyś, w pewnej kopalni afrykańskiej, znaleziono jeden z najwspanialszych diamentów na świecie. Podarowano go królowi angielskiemu dla upiększenia korony królewskiej. Król posłał diament do Amsterdamu, by go oszlifowano. Czynność tę powierzono najlepszemu jubilerowi. I jak myślicie, co szlifierz uczynił? Zrobił rysę na tym drogocennym kamieniu, a następnie uderzył silnie swoim narzędziem i rozłupał go na połowę. Nieporównany diament leżał w jego ręce rozłupany na dwie części.
Cóż za głupota, jakie bezmyślne roztrwonienie czasu, jaka karygodna lekkomyślność! Jednak sprawa nie tak się miała. Przez szereg dni i tygodni mistrz rozmyślał nad tym i dokładnie zaplanował uderzenie. Wykonał szereg rysunków i modeli drogocennego kamienia. Z wielką dokładnością badał wszystkie jego walory i defekty. Z najbardziej drobiazgową przezornością planował linie rozkruszenia. Człowiek, któremu powierzono ów kamień, był najbieglejszym jubilerem na świecie.
Modlitwa utrapionego w duchu. (Ps 102:7-12 ) 
Świątynia zawsze kojarzy się z miejscem społeczności, spotkania Boga z człowiekiem, miejscem kultu i duchowych doznań. Taką świątynią dla Adama był ogród Eden, gdzie doświadczał błogosławieństwa w codziennych odwiedzinach swego Boga. Nieposłuszeństwo Adama doprowadziło do utraty tych wspaniałych przeżyć. Został wyrzucony nie tylko z ogrodu Eden, ale utracił też świątynię.
Dzisiejsza lektura 23. rozdziału Ewangelii Łukasza wywołuje we mnie smutną refleksję. Wprawdzie Jezus był w roku 30. w Jerozolimie w centrum uwagi, lecz mało kogo obchodziło to, co mówił i czego naprawdę oczekiwał od ludzi. Władze polityczne i religijne postępowały z nim po swojemu. Więc Piłat rozstrzygnął, że ma się stać według ich żądania. Kazał wypuścić tego, którego oni zażądali, a który został wtrącony do więzienia za rozruch i zabójstwo, Jezusa zaś zdał na ich wolę [Łk 23,24-25]. Mogli i zrobili z Jezusem, co chcieli.
Serdecznie zapraszamy do pobrania/wysłuchania zamieszczonego na naszym serwerze ftp folder 
Zapraszamy do wysłuchania nowego kazania pt.
Miło nam poinformować, że na naszym serwerze ftp w folderze
Zapraszamy do wysłuchania wartościowego kazania pt. "Jeden z Was mnie wyda" zamieszczonego na naszym serwerze ftp w