Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Zapraszamy do pobrania/wysłuchaniakazania pt. "Człowiek w Bożym miejscu" wygłoszonego przez br. Zdzisława Józefowicza pastora - seniora zboru w Bydgoszczy.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
W tych dniach codziennie ktoś stara się nam przypodobać i zyskać nasz głos w wyborach samorządowych. Tymczasem trwają wybory o niebo ważniejsze. Każdego dnia Bóg wybiera sobie ludzi, których ostatecznie chce mieć w Królestwie Bożym. Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam [J 15,16]. Być w drużynie Syna Bożego - to prawdziwy zaszczyt i wieczna chwała. Jak więc zyskać względy u Boga i być Jego wybrańcem?
Absolutnie elementarnym i koniecznym warunkiem podobania się Bogu jest wiara w Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Tylko w Jezusie i poprzez Jezusa możemy znaleźć upodobanie w oczach Bożych. Bez całkowitego oddania serca Chrystusowi Panu nic się u Boga nie liczy. Żaden nasz trud, żadne osiągnięcia, nic nie będzie miało znaczenia, jeśli nie jest powiązane z wiarą w Jezusa Chrystusa. Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim [J 3,36]. Bóg wybiera sobie ludzi tylko w ten jeden sposób. Gdy zaś już w Jezusa Chrystusa uwierzymy i On jest naszym Zbawicielem i Panem, to z tej wiary wynika wielka potrzeba serca, aby podobać się Bogu praktycznie i na co dzień. Oto krótki przegląd postaw gwarantujących upodobanie w Bożych oczach:
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania kazania pt. "Świętość małżeństwa" wygłoszonego przez br. Andrzeja Lubera pastora zboru w Czechowicach - Dziedzicach.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
1. Nie dokładam troski, by nasze małżeństwo coraz bardziej jednoczyło się w Bogu i Jego nauce.
2. Nie dostrzegam specjalnej sytuacji psychicznej i niedomagania fizycznego drugiej strony oraz nie wczuwam się w tę sytuację.
3. Nie znam newralgicznych punktów charakteru współmałżonka, a znając je mimo to je ranie intencjonalnie albo przez brak delikatności.
4. Pozwalam się obsługiwać z lenistwa i gruboskórności zamiast dzielić pracę i ciężary dnia po połowie.
5. Zamykam się w tajemniczym urażonym milczeniu i nadąsaniu.
6. Wdzieram się wścibsko i natrętnie w przyczyny „czarnego dnia” powodując pogłębienie depresji współmałżonka.
7. Odrzucam uparcie i opryskliwie gesty pojednania, pomocy, czułości i po konflikcie noszę długo urazę w sercu, zamiast samemu dążyć do pogodzenia.
8. W sprzeczce za wszelką cenę dążę, do wykazania swojej racji i wyższości pod względem inteligencji, wykształcenia, pochodzenia.
9. Nie interesuję się pracą zawodową i sukcesami współmałżonka.
10. Nie dbam o wspólne interesy, sprawy, odwiedziny, wczasy.
11. Przypominam i wypominam grzechy z przeszłości, niedotrzymane dawno obietnice.
12. Chwalę dosadnie inne żony i mężów wobec współmałżonka.
Żony i mężowie - wzajemne poddanie
Mężom i żonom ap. Paweł daje jedną z najwspanialszych rad w całej Biblii, mówiąc, aby „ulegali jedni drugim w miłości Chrystusowej” /Ef. 5,21/. W ten sposób umieszcza on małżeństwo w najbardziej wzniosłym kontekście: szacunku i oddania Chrystusowi. Stwierdza on, że podstawą szczęśliwego małżeństwa jest wzajemne poddanie sobie męża i żony.
A powinien też cieszyć się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie. (1 Tym. 3,7)
W młodości mieszkałem na farmie w stanie Indiana. Pewnego dnia, a pamiętam to tak dobrze, jak gdyby działo się wczoraj, mój ojciec poprosił mnie, abym pomógł sąsiadowi w łuskaniu kukurydzy. Niektórym z was, nawet tym, którzy dobrze znają tę czynność, chyba trudno byłoby wyobrazić sobie, jak łuskało się kukurydzę w tam tych czasach. Technologia stosowana obecnie znacznie różni się od tej, jaką stosowano wtedy. Nie było takich, jak dzisiaj, łuszczarek typu zbierakowego i suszarek dyszowych, dzięki którym farmer może w ciągu tygodnia wyłuskać zebraną kukurydzę z pola i sprzedać ją do miejscowego skupu. Kukurydzę magazynowano w specjalnych spichlerzach przez zimę (aby dokładnie wyschła), a następnie łuskano ją wiosną. Jak już wspomniałem zostałem wyznaczony przez moją rodzinę do pomocy sąsiadowi w wyłuskiwaniu jego zapasu kukurydzy.
Niektórzy ludzie zarabiali wówczas na życie jako operatorzy łuszczarek. Z tyłu ciężarówki umocowana była duża maszyna. Operator podjeżdżał tyłem do spichlerza i farmerzy łuskali kukurydzę. A jaka była moja funkcja? Zgarniać kukurydzę grabiami do pojemnika łuszczarki. Wykonując swoje zadanie zacząłem mówić o Jezusie Chrystusie człowiekowi, który był właścicielem łuszczarki. Miałem wówczas szesnaście lat i niedawno nawróciłem się, młody człowiek zaś, który stał koło mnie, o kilka lat starszy ode mnie - uczęszczał do tej samej grupy w Szkole Niedzielnej co ja. Znałem go więc i wiedziałem, że nie był chrześcijaninem.
Miło nam poinformować, że na naszym serwerze ftp w folderze Waldemar Świątkowski udostępnione zostało do pobrania kazanie wygłoszone w 2015 r. przez br. Waldemara Świątkowskiego pt. „Serce człowieka”.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Zapraszamy do wysłuchania kazania pt."Od pokuty do uwielbienia" wygłoszonego przez br. Dariusza Zwiahela podczas nabożeństwa porannego w dniu 14.10.2018 r. w Zborze KZ w Nowej Soli przy ul.Wyspiańskiego 13.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
... kazał pojmać Józefa i wtrącić go do więzienia, ... Ale Pan był z Józefem ... i sprawił, że szczęściło mu się we wszystkim, cokolwiek czynił. 1 Moj. 39, 20-23
Gdy Bóg dopuszcza, by osadzono nas w więzieniu za to, że byliśmy Mu wierni, On idzie tam razem z nami, i więzienna cela przeobraża się w najbardziej błogosławione miejsce w świecie. Józef właśnie tego doświadczył. Nie sprzeciwiał się, nie narzekał, nie okazywał rozgoryczenia i nie upadł na duchu z powodu krzywdy, jaka go spotkała. Gdyby tak nie było – naczelnik więzienia nie okazałby mu takiego zaufania. Józef po prostu nie użalał się nad sobą, ale z pokorą i w cichości przyjął na siebie ten los. Józef wiedział komu zaufać i dlatego mógł cierpliwie znosić trudną sytuację, w jakiej się znalazł.
Strzeżmy się ubolewania nad sobą i zapamiętajmy, że najmniejsze uczucie litości dla samego siebie, które dopuścisz do serca, przyniesie fatalny skutek. Dlatego na zawsze odsuńmy je od siebie. Józef Bogu powierzył swój los. Dzięki temu i naczelnik więzienia mógł wszystko powierzyć Józefowi.
„Panie Jezu! Kiedy zamkną się za mną drzwi jakiegokolwiek więzienia, zachowaj moją ufność i pomóż mi radować się Twoją obecnością, nie patrząc na krępujące mnie więzy. Daruj, aby moje uwięzienie posłużyło do rozpowszechnienia Twego Słowa. Nawet i w ciemnej celi zachowaj mię wolnym”.
Nauczyłam się doceniać mrok smutku – w tym mroku żywiej świeci jasne oblicze Chrystusa.
Uprzejmie informujemy, że na naszym serwerze ftp w folderze Mirosław Kulec - Kazania 2015 - 2018 udostępnione zostało do pobrania kazanie pt. "Sadzawka przy owczej bramie" wygłoszone przez br. Mirosława Kulca.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Zeszłego roku w moim ogrodzie wiele miejsca zajmował klomb z astrami. Jak one pięknie kwitły! Dość późno je posadziłam. Po bokach otwierały się jeszcze świeże pąki, podczas gdy górne kwiaty już zaczęły wytwarzać nasiona. Nagle ochłodziło się i każdego ranka szron coraz bardziej pokrywał rośliny. Pewnego dnia zobaczyłam, że ten długi rządek piękna pociemniał, więc pomyślałam sobie: „ach, one nie wytrzymały chłodu; ich czas już minął, zginęły”, i ze smutkiem pożegnałam się z nimi. Już mi nie sprawiało przyjemności chodzenie do ogrodu i patrzenie na klomb; zbytnio stał się podobny do cmentarza. Ale przed paroma tygodniami, jeden z robotników zauważył, że wzdłuż całego klombu powschodziło mnóstwo nowych astrów. Z ciekawością popatrzyłam i oto na miejscu każdej rośliny, którą uważałam za zniszczoną przez zimne mrozy, pokazało się pięćdziesiąt nowych. Co spowodowały mrozy i ostre wiatry? Otoczyły moje kwiaty, zniszczyły je, pochyliły do ziemi, przycisnęły śnieżnymi zaspami i skończywszy swoje dzieło powiedziały: „Oto wasz koniec”. Ale na wiosnę, każdy korzeń wydał po pięćdziesiąt zmartwychwstałych świadków, które ożywszy, mogły powiedzieć: „Przez śmierć otrzymałyśmy życie”.
W tych dniach codziennie ktoś stara się nam przypodobać i zyskać nasz głos w wyborach samorządowych. Tymczasem trwają wybory o niebo ważniejsze. Każdego dnia Bóg wybiera sobie ludzi, których ostatecznie chce mieć w Królestwie Bożym. Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam [J 15,16]. Być w drużynie Syna Bożego - to prawdziwy zaszczyt i wieczna chwała. Jak więc zyskać względy u Boga i być Jego wybrańcem?
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania kazania pt.
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania nowego wartościowego kazania pt. 
Miło nam poinformować, że na naszym serwerze ftp w folderze
Zapraszamy do wysłuchania kazania pt.
Serdecznie zapraszamy do wysłuchania dwóch (kończących cykl) kazań pt.
Uprzejmie informujemy, że na naszym serwerze ftp w folderze Mirosław Kulec - Kazania 2015 - 2018 udostępnione zostało do pobrania kazanie pt.