[zapis słowa mówionego]

Dwa tygodnie temu rozpoczęliśmy rozważanie Listu św. Pawła do Rzymian i pamiętacie jak nam trudno szło wtedy. Przynajmniej mnie bardzo trudno się wówczas mówiło i nawet publicznie się do tego przyznałem. Prosiłem też, żebyście modlili się o wykład Słowa Bożego i abyście przeczytali przynajmniej pierwszą część Listu do Rzymian. Chodziło o to, byśmy dzisiaj rozmawiając, mieli już obraz tego, co Słowo Boże w tym miejscu mówi. Zależało mi na tym, byśmy nie musieli dopiero teraz poznawać całego tekstu. Ciekaw jestem, ile osób przeczytało przynajmniej pierwszy i drugi rozdział..? 

Mam jeszcze jedną prośbę dotyczącą wykładu Listu do Rzymian. Żebyście mieli ze sobą swoje Biblie. Dzięki temu, otwierając List do Rzymian, będziemy patrzeć w tekst i rozważając go, będziemy mogli umiejscawiać pewne myśli Słowa Bożego w konkretnym miejscu na konkretnej stronie. Wielu z nas jesteśmy wzrokowcami i potem łatwo będzie nam dotrzeć, przypomnieć sobie, gdzie to było. To cenna rzecz i praktyczna.

Dzisiaj będziemy rozważać dalszą część 1. rozdziału Listu do Rzymian, począwszy od 18. wersetu. Treść do 17. wersetu włącznie już żeśmy ogólnie omówili, a dzisiaj będziemy czytać dalej, zatrzymywać się i rozważać, wnikając w treść Słowa Bożego. Czytamy więc List do Rzymian 1,18: „Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę”. Dowiadujemy się tu, że Bożą reakcją na grzech człowieka jest gniew. Bóg się gniewa, gdy widzi grzech. Trzeba powiedzieć, że chrześcijanie, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach, zaczęli przemilczać sprawę gniewu Bożego. Tak niewiele mówi się na temat gniewu Bożego powodowanego grzechem. Kiedy ewangelizujemy, to zarówno w tych publicznych, wielkich ewangelizacjach, jak też w naszym osobistym przekazywaniu ewangelii, staramy się uatrakcyjnić przekaz ewangelii. Tak staramy się często wyjść naprzeciw oczekiwaniom człowieka, że zaczynamy przemilczać prawdę, odnośnie Bożej reakcji na grzech.