Często słyszę jak studenci mówią "Nie możemy wiedzieć, co działo się 2000 lat temu".
To, czego nie rozumieją to fakt, że istotna nie jest przerwa pomiędzy spisaniem wydarzeń, a współczesnością. Znacząca jest przerwa pomiędzy opisywanymi wydarzeniami, a powstaniem dokumentów je opisujących. Jeśli przerwa pomiędzy wydarzeniem, a powstaniem dokumentacji jest krótka, to czas, jaki upłynął pomiędzy wydarzeniami i dowodami a dniem dzisiejszym jest nieistotny.

Dobre dowody nie stają się złymi wraz z upływem czasu. Odnosząc to do Nowego Testamentu, analizując dowody odkrywamy, że informacje o Jezusie zostały spisane w pierwszym pokoleniu po wydarzeniach, gdy żyli jeszcze naoczni świadkowie, przez ludzi, którzy mieli bezpośredni kontakt z tymi, którzy towarzyszyli Jezusowi podczas jego działalności; Mamy więc lepsze źródła o życiu Jezusa z Nazaretu niż o większości wielkich antycznych postaci.

Weźmy na przykład Aleksandra Wielkiego - wspaniałego greckiego zdobywcę. Najwcześniejsze znane nam źródła o Aleksandrze Wielkim zostały spisane przez Arriana i Plutarcha 400 lat po śmierci Aleksandra. A mimo to greccy i rzymscy historycy uznają te źródła za całkiem wiarygodne podania o życiu Aleksandra Wielkiego.

Wspaniałe legendy o nim powstały dopiero w wiekach po działalności tych dwóch pisarzy. Porównujmy to teraz z Nowym Testamentem, gdzie mamy księgi i świadectwa, które zostały spisane w pierwszym pokoleniu po wydarzeniach, gdy wciąż żyli naoczni świadkowie. Sądzę więc, że mamy bardzo dobre opisy życia Jezusa z Nazaretu, bardzo wiarygodne świadectwa wydarzeń a to jak wiele czasu minęło od ich spisania do dnia dzisiejszego nie ma wpływu na ocenę rzetelności i wiarygodności tych dowodów.