Przestrzegając wierzące kobiety przed braniem na siebie zadań i funkcji, które Pismo Święte wyznacza mężczyznom, chcę jednocześnie przywołać kilka fragmentów nauki apostolskiej ukazujących szeroką gamę ról, w jakich Biblia widzi chrześcijanki wszystkich wieków i kręgów kulturowych.

Na użytek tego krótkiego rozważania utworzymy listę zadań i funkcji, wynikających bezpośrednio z treści Słowa Bożego. Zacznijmy od tekstu, który stanowi kryterium dobrego imienia starszej kobiety w środowisku chrześcijańskim, co ma przesądzać nawet o udzieleniu takiej niewieście zborowej pomocy materialnej.

Na listę wdów może być wciągnięta niewiasta licząca lat co najmniej sześćdziesiąt i raz tylko zamężna, mająca dobre imię z powodu szlachetnych uczynków: że dzieci wychowała, że gościny udzielała, że świętym nogi umywała, że prześladowanych wspomagała, że wszelkie dobre uczynki gorliwie pełniła [1Tm 5,9–10]. Oto biblijne role kobiety w Kościele, wyłaniające się z powyższego pouczenia:

1. Wychowywanie dzieci. Jest to wielkie morze możliwości! To nie tylko uczenie dzieci funkcji życiowych ale także dbałość o ich rozwój duchowy. To praca nie tylko nad własnymi dziećmi. To możliwość sprawowania kreatywnej opieki duchowej nad całym nowym pokoleniem dzieci w Kościele.

2. Udzielanie gościny. Słowo Boże poucza: Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli [Hbr 13,2]. Dzięki posłuszeństwu temu wezwaniu, wierząca kobieta może rozwinąć wspaniałą służbę i być błogosławieństwem dla wielkich mężów Bożych, niczym kobieta z Szunem względem proroka Elizeusza [2Kr 4,8]. albo Lidia względem Pawła i Sylasa [Dz 16,15], że już o goszczeniu  samego Pana w postaci każdego zwykłego brata nie wspomnę [Mt 25,37-40].

3. Usługiwanie świętym. Jest to zadanie wyjątkowo honorowe z punktu widzenia naśladowcy Chrystusa. Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu [Mk 10,45]. Każda szukająca swego miejsca w Kościele kobieta powinna tę rolę traktować bardzo poważnie, bo w ten sposób wyjątkowo podąża śladami Pana.

4. Wspomaganie prześladowanych. Prześladowanie zawsze będzie dotykać prawdziwych chrześcijan. Tak jest, wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, prześladowanie znosić będą [2Tm 3,12]. Kobiety pragnące być pożyteczne w życiu Kościoła mogą więc być pewne, że w tym zakresie zawsze będą miały pełne ręce roboty. A przy tym pewność, że wspomagają prawdziwych wierzących, bo tylko tacy są w świecie prześladowani. Pamiętajcie o więźniach, jakbyście współwięźniami byli, o uciskanych, skoro sami również w ciele jesteście [Hbr 13,3].

5. Gorliwe pełnienie dobrych uczynków. Jest wiele kobiet, które gotowe są poświecić się i zrobić coś spektakularnego, natomiast nie stać ich na gorliwe i wytrwałe wykonywanie życiowych obowiązków. Każda wierząca kobieta jest powołana do wiernego i gorliwego chodzenia w dobrych uczynkach. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili [Ef 2,10].

Kolejny fragment:  Chcę tedy, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zarządzały domem i nie dawały przeciwnikowi powodu do obmowy [1Tm 5,14].

6. Prowadzenie domu. Specyfika poszczególnych rodzin, miejsce i warunki zamieszkania, ilość domowników – to szereg różnych wyzwań, przed którym Słowo Boże stawia wierzącą kobietę. Jakie to musi być przykre dla męża i dzieci, gdy ich żona i matka, zamiast zająć się prowadzeniem własnego domu, jeździ po kraju, ślęczy nad konspektami kazań, stroi się dla innych albo przesiaduje po obcych domach, doradzając jak powinno wyglądać ich życie rodzinne.

I ostatni tekst Słowa, który chcę dziś wziąć pod uwagę: Ale ty mów, co odpowiada zdrowej nauce [... ], że starsze kobiety mają również zachowywać godną postawę, jak przystoi świętym; że nie mają być skłonne do obmowy, nie nadużywać wina, dawać dobry przykład; niech pouczają młodsze kobiety, żeby miłowały swoich mężów i dzieci, żeby były wstrzemięźliwe, czyste, gospodarne, dobre, mężom swoim uległe, aby Słowu Bożemu ujmy nie przynoszono [Tt 2,1–5].

7. Pouczanie młodszych i mniej doświadczonych od siebie kobiet. To niezwykle poważne i potrzebne zadanie dla starszych chrześcijanek. Pole, które kobiety powinny starannie zagospodarować, jeśli chcą dobrze spełniać swe role w Kościele.

Wystarczy na dzisiaj. Czy to jest wąski zakres obowiązków? Czy Biblia ogranicza aktywność, pomysłowość i gorliwość kobiet? W Kościele kobiety mają wielką rolę do spełnienia. Żeby tylko zechciały dostosować swe myślenie i aktywność do nauki Pisma Świętego, a nie kręciły się wciąż wokół zadań wyznaczonych dla mężczyzn. I proszę nie mówić, że powyższe role miały zastosowanie tylko w wąskim kręgu kulturowym ;)