|
 Greckie słowo baptidzo oznacza myć, zanurzać i przeszło do terminologii chrześcijańskiej jako terminus technicus czynności związanej z aktem inicjacji chrześcijańskiej. Występuje w Nowym Testamencie ok. stu razy, wliczając w to również obmycia rytualne żydów, chrzest Jana Chrzciciela, chrzest w Duchu Świętym.
Chrzest jest przykazaniem Pańskim, a jego konieczność nie podlega dyskusji.
- W nauczaniu Jezusa Chrystusa i apostołów Chrzest ma wiele odniesień i obrazów, które pozwalają stwierdzić, że mamy do czynienia z rzeczywistością złożoną i wieloznaczeniową. Obrazy najczęstsze to:
- obmycie z grzechów - uwolnienie od oskarżeń sumienia,
- pogrzebanie starego człowieka i, co się z tym wiąże, wzbudzenie z martwych do nowego życia - narodzenie na nowo,
- przyobleczenie się w Chrystusa - utożsamienie z Chrystusem.
- Przez wiarę i Chrzest stajemy się częścią Ciała Chrystusa - Kościoła.
- Chrzest uznajemy za końcowy akt procesu narodzenia na nowo.
- Chrzest nie tylko wskazuje na nawrócenie i inne rzeczywistości duchowe (takie jak: obmycie i uwolnienie z grzechów, oczyszczenie sumienia ze wszystkich obciążających win, zmartwychwstanie do nowego życia itp.), ale je poświadcza.
- Zgodnie z przykazaniem Jezusa Chrystusa, Chrzest może mieć miejsce wówczas, gdy człowiek uwierzy (Mk 16,16; Mt 28,18-20; Hbr 11,6) - gdy nawróci się, odrzuci grzech, wyrażając szczerą pokutę, wyzna Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela (Dz 2,38.39; 8,37; 10,4448; 16,30-32) oraz poprosi o przyjęcie do zboru (Dz 2,41-42; 2,47; 4,4).
- Chrzest, w znaczeniu biblijnym, musi być aktem wolnym ze strony człowieka, który zwraca się o jego spełnienie do Kościoła.
- Odmawiamy Chrztu:
- niemowlętom i małym dzieciom,
- osobom nienawróconym lub o nieszczerych intencjach,
- osobom znajdującym się w stanie utraty przytomności, śpiączce, w stanie śmierci klinicznej itp.
- osobom o średnim i dużym zaburzeniu psychicznym; w tym wypadku istotnym elementem jest z jednej strony orzeczenie lekarskie, z drugiej zaś - odpowiedzialne zachowanie Rady Starszych zboru, która jest zobowiązana do zbadania sprawy i podjęcia decyzji.
- Zgodnie z nauką apostolską o jedyności Chrztu (Ef 4,5) uważamy, że pewne akty chrzcielne czynione przez niektóre Kościoły nie są realizowane zgodnie z zasadami Pisma Świętego i w związku z tym uznajemy za nieważne chrzty:
- udzielone w wieku niemowlęcym,
- udzielone osobom nienawróconym,
- udzielone niepoprawnie teologicznie lub formalnie, tj. wówczas gdy:
- została naruszona zasada właściwej motywacji, jak w przypadku przymusu psychicznego czy fizycznego (np. osoba chrzczona nie w pełni decydowała o tym, czy chce być ochrzczona, jak to może mieć miejsce u ludzi z zaburzeniami psychicznymi lub u dzieci, na których rodzice wymusili taką decyzję);
- chrzest został udzielony przez nieupoważnionego do tej czynności kościelnej chrzciciela i można mieć uzasadnione wątpliwości co do poprawności formalnej udzielonego chrztu; nie istniały przy tym żadne okoliczności usprawiedliwiające takie postępowanie chrzczącego, a ochrzczony ma w tej kwestii wątpliwości. W tym wypadku rozstrzygająca jest decyzja Rady Starszych;
- materia lub forma chrztu nie zostały zachowane;
- mamy do czynienia z udzieleniem go przez osoby o przekonaniach antytrynitarnych.
W takich sytuacjach wymagane jest udzielenie Chrztu. Nie jest to jednak chrzest ponowny, gdyż poprzedni nie spełniał znamion Chrztu i w tej sytuacji uznać go należy raczej za akt zbliżony do Chrztu, ale nim niebędący. Zaleca się, aby decyzję o powtórzeniu Chrztu pastorzy i Rady Starszych podejmowały ze szczególną rozwagą.
- Ostateczna odpowiedzialność za decyzję udzielenia Chrztu spoczywa na Radzie Starszych, która w myśl Prawa Wewnętrznego Kościoła jest upoważniona do przyjmowania nowych członków do zboru.
- Katechumeni poniżej 16 roku życia pragnący przyjąć Chrzest muszą mieć zgodę rodziców lub innych opiekunów prawnych.
- Materią Chrztu jest woda.
- Dla ważności Chrztu nie ma znaczenia, czy jest on dokonywany w rzece, morzu, jeziorze, w innych zbiornikach naturalnych, czy też w zbiornikach sztucznych, takich jak baseny i baptysteria. Istotne jest jednak, aby zbiornik wodny nie deprecjonował powagi Chrztu. Ze względu na świętość Słowa Bożego zaleca się zwrócenie uwagi na otoczenie, w jakim Chrzest jest dokonywany.
- Do formy Chrztu zaliczyć należy: złożenie wyznania wiary przez katechumena, wezwanie Imienia Bożego i akt zanurzenia dokonany przez ordynowanego duchownego.
- Przed wezwaniem Imienia Bożego i zanurzeniem, katechumen powinien złożyć wyznanie wiary, odpowiadając na trzy pytania chrzciciela, na przykład:
- Bracie/Siostro [imię], czy wierzysz, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym?
- Czy wierzysz, że On zmarł za twoje grzechy i zmartwychwstał dla twojego usprawiedliwienia?
- Czy pragniesz być ochrzczony i przyrzekasz służyć wiernie Jezusowi we wspólnocie Jego Kościoła przez całe twoje życie?
Chrzciciel wypowiada formułę chrzcielną w brzmieniu: Na podstawie twojego wyznania wiary i pragnienia Chrztu - chrzczę ciebie w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
- Nie praktykujemy Chrztu w formule ograniczonej tylko do Imienia Pana Jezusa Chrystusa. Stwierdzamy, że Księga Dziejów Apostolskich podaje jedynie opisy Chrztu, a nie formułę chrzcielną.
- Zaleca się, żeby chrzciciel ubrany był zgodnie z powagą chwili. Najlepszym strojem na tę okazję jest toga lub inny ubiór duchownego.
- Zaleca się, żeby katechumen ubrany był w specjalne szaty (zwyczajowo koloru białego). Należy także zwrócić uwagę, aby przestrzegać zasad skromności i nie dopuścić do skąpego lub nieprzyzwoitego stroju.
- Osoba ochrzczona otrzymuje świadectwo chrztu.
Błogosławieństwo dzieci
- Zgodnie z przesłaniem Pisma Świętego powierzamy dzieci Panu wraz z modlitwą o Boże błogosławieństwo (Mt 19,13-15; Mk 10,13-16; Łk 18,15-17).
- Uroczystość ta nie jest substytutem Chrztu, lecz modlitwą zboru o Boże błogosławieństwo dla dziecka i jego rodziców.
|
