Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Chociaż w moim osobistym życiu narzucone rygory antywirusowe praktycznie niewiele zmieniły - bo poruszałem się normalnie i w każdą niedzielę oraz środę w tym okresie byłem w domu modlitwy na swoim stanowisku - to jednak z duszpasterskiego punktu widzenia mogę stwierdzić, że dzięki niej jestem bogatszy o nowe spostrzeżenia. O Jezusie jest powiedziane, że On przejrzał wszystkich i od nikogo nie potrzebował świadectwa o człowieku, sam bowiem wiedział, co było w człowieku [J 2,24-25]. Ponieważ takiej zdolności nie posiadam, muszę przyglądać się ludziom wokoło i na tej podstawie wyciągać wnioski. Tak było w minionych miesiącach. Paromiesięczna izolacja ułatwiła mi w środowisku ewangelicznego chrześcijaństwa poczynić obserwacje, które wcześniej nie były możliwe, a już na pewno nie były dla mnie tak wyraziste.
Szósty rozdział Ewangelii Mateusza to część tekstu Kazania na Górze jakie wygłosił Jezus do swoich uczniów i tłumów jakie Go otaczały. Ten rozdział zaczyna się nauczaniem Jezusa na temat trzech dyscyplin życia duchowego każdego człowieka wierzącego. Te trzy dyscypliny stanowią filary pobożności człowieka i są – jak się okazuje – nie tylko praktykowane w chrześcijaństwie, lecz również i w innych religiach. Pan Jezus podkreśla ich ważność, jak równie wskazuje na właściwą formę praktykowania tych trzech filarów duchowego życia. Jakie to filary?
1. Dawanie jałmużny. 2. Modlitwa 3. Post
W zasadzie te trzy dziedziny religijnego życia były praktykowane daleko przed nastaniem ery chrześcijaństwa. Czytając Stary Testament i przyglądając się historiom opisanych w Biblii możemy łatwo zauważyć, że były one częścią życia i praktyki wielu mężów Bożych, którzy z inspiracji słowa Pana praktykowali zarówno: dawanie ( jałmużnę), jak i modlitwę oraz praktykowali post.
Ja przed tobą pójdę, a krzywe drogi wyprostuję, wrota miedziane skruszę, a zawory żelazne porąbię. ( Izaj. 45, 2)
Słowo to skierowane było do Cyrusa, ale służy także jako cząstka dziedzictwa Bożego dla wszystkich sług Pana. Idźmy tylko z wiarą naprzód, a droga będzie przed nami utorowana. Zostaniemy zachowani od przewrotności ludzkiej i podstępnej chytrości szatańskiej. Nie pójdziemy na manowce i drogi kręte tego świata. Miedziane wrota będą skruszone i umacniające je zawory żelazne będą rozbite. Nie będziemy musieli używać ani taranu, ani drągów żelaznych; Pan Sam dokona tego, co dla nas było niemożliwe, a stanie się to nieoczekiwanie.
Nie trudźmy się. Spieszmy naprzód ścieżką obowiązku, ponieważ Pan powiedział: „Ja przed tobą pójdę”. Nie należy do nas zadawanie takich pytań jak: po co? dlaczego? Powinniśmy śmiało dążyć naprzód, gdyż dzieło sprawowane przez nas, jest Pańskie i On Sam udzieli nam mocy do wykonania go. Wszelkie przeszkody muszą przed Nim ustąpić, ponieważ rzekł: „wrota miedziane skruszę”. Co może zahamować Boga, gdy postanowi wykonać Swój cel? Co udaremni Jego wyroki? Słudzy Boży mają niewyczerpane w Nim źródło pomocy. Droga wiary jest jedynie słuszna, choćby dla słabości ludzkiej była zatrzymywana.
Gdy Bóg dwukrotnie zapowiada, że coś wykona: „skruszę, porąbię” - nie ma miejsca na żadne wątpliwości.
Zanim zamilkł ...I rzekł: Błogosławiony Pan Bóg... który nie odmówił panu mojemu łaski i wierności swej... 1 Moj. 24,15. 27
Odpowiedź na każdą szczerą modlitwę otrzymuje się przed jej zakończeniem, zanim „przestaliśmy mówić”. A to na tej podstawie, że Bóg obiecał, iż o cokolwiek byśmy prosili w Imię Chrystusa Pana (to znaczy w pełnej zgodzie z Nim i Jego wolą) i z wiarą, będzie nam dane.
Ponieważ Słowo Boże jest nieomylne, za każdym razem, gdy wypełniamy nieskomplikowane warunki modlitwy, odpowiedź na niebiosach jest już dana i wypełniona gdy jeszcze mówimy, chociaż jej jeszcze nie było widać na ziemi – i być może trzeba jeszcze długo czekać. Dlatego dobrze jest zakończyć modlitwę chwałą i dziękczynieniem Bogu za to, że już nas wysłuchał, gdyż On nie zaniecha nas dla swej łaski i prawdy. (Patrz: Daniel 9, 20–27 i 10,12).
Chociaż w moim osobistym życiu narzucone rygory antywirusowe praktycznie niewiele zmieniły - bo poruszałem się normalnie i w każdą niedzielę oraz środę w tym okresie byłem w domu modlitwy na swoim stanowisku - to jednak z duszpasterskiego punktu widzenia mogę stwierdzić, że dzięki niej jestem bogatszy o nowe spostrzeżenia. O Jezusie jest powiedziane, że On przejrzał wszystkich i od nikogo nie potrzebował świadectwa o człowieku, sam bowiem wiedział, co było w człowieku [J 2,24-25]. Ponieważ takiej zdolności nie posiadam, muszę przyglądać się ludziom wokoło i na tej podstawie wyciągać wnioski. Tak było w minionych miesiącach. Paromiesięczna izolacja ułatwiła mi w środowisku ewangelicznego chrześcijaństwa poczynić obserwacje, które wcześniej nie były możliwe, a już na pewno nie były dla mnie tak wyraziste.
Szósty rozdział Ewangelii Mateusza to część tekstu Kazania na Górze jakie wygłosił Jezus do swoich uczniów i tłumów jakie Go otaczały. Ten rozdział zaczyna się nauczaniem Jezusa na temat trzech dyscyplin życia duchowego każdego człowieka wierzącego. Te trzy dyscypliny stanowią filary pobożności człowieka i są – jak się okazuje – nie tylko praktykowane w chrześcijaństwie, lecz również i w innych religiach. Pan Jezus podkreśla ich ważność, jak równie wskazuje na właściwą formę praktykowania tych trzech filarów duchowego życia. Jakie to filary?