Dzisiejsze czytanie Pisma Świętego odświeżyło we mnie niepokojącą refleksję nad ułomnością naszej wiary i posłuszeństwa Bogu w dążeniu do celu. Wszyscy zgodnie i na podstawie Słowa Bożego twierdzimy, że chrześcijanie to ludzie wybrani przez Boga, wyzwoleni z niewoli grzechu przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przeznaczeni do życia wiecznego. Nasze doczesne życie jest pielgrzymowaniem do niebiańskiej Ojczyzny. Ta podróż zakończy się naszą fizyczną śmiercią lub cudownym pochwyceniem pielgrzymującej części Kościoła.

Tak rozumianą duchową rzeczywistość bardzo dobrze ilustruje biblijny obraz Izraela wędrującego z niewoli egipskiej do Kanaanu. W tym obrazie Pascha w Egipcie i przejście przez Morze Czerwone - to czas nawrócenia i początek nowego życia, wyrażony zanurzeniem w wodzie chrztu. Tułaczka po pustyni - to nasze doczesne życie w ciele, a przekroczenie Jordanu i wejście do Ziemi Obiecanej - to kres życiowej wędrówki i dotarcie do Domu Ojca w niebie. Mając całą tę panoramę na uwadze, zobaczmy, co niektórym Izraelitom przyszło do głowy. 

Nagranie pochodzi z: piatkow-deblin.weebly.com

Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić. Nade wszystko miejcie gorliwą miłość jedni ku drugim, gdyż miłość zakrywa mnóstwo grzechów. Okazujcie gościnność jedni drugim bez szemrania. Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej. Jeśli kto mówi, niech mówi jak Słowo Boże. Jeśli kto usługuje, niech czyni to z mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jego jest chwała i moc na wieki wieków. Amen [1Pt 4,7-11]. Przyjrzyjmy się bliżej temu fragmentowi Pisma Świętego, które zdecydowanie wyprzedza jutrzejsze wiadomości. 

1. Przybliżył się koniec wszystkiego. Czas się przyzwyczaić do złych wieści. Doniesienia wojenne. Drożyzna. Głód. Wrogość. Bezprawie. Jedyną dobrą nowiną jest dziś to, że jeszcze można uratować się od wiecznego potępienia poprzez opamiętanie, odrodzenie duchowe i życie w posłuszeństwie ewangelii Chrystusowej. Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem [2Ko 5,20]. Koniecznie i czym prędzej trzeba pomyśleć o ratowaniu własnej duszy, bo jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego [Jn 3,3]. 

Błogosławić Ukrainę a przeklinać Rosję?

W wojnie Rosyjsko – Ukraińskiej zdecydowana większość świata stanęła po stronie Ukrainy. To zrozumiałe, wiadomo przecież kto jest agresorem a kto ofiarą. Świat wspiera Ukrainę i przeklina Rosję oraz jej prezydenta. Niechęć i wrogość narastają.Widząc ogrom cierpienia nasze serca są po stronie Ukrainy.

Powinniśmy jednak uważać aby nie stać się podobnymi do ludzi „tego świata”, którzy błogosławią Ukrainę a przeklinają Rosję. Nie tak naucza nas Pismo Święte. Pismo wzywa: „miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują”. (Mt 6, 44).

Apostoł Piotr mówi: nie oddawajcie złem za zło, ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie, gdyż na to powołani zostaliście abyście odziedziczyli błogosławieństwo”. (1P 3,9). Prawda ewangelii jest ponad narodowościowe uprzedzenia czy granice poszczególnych państw. Ewangelia mówi, że wszyscy ludzie są grzesznikami a Jezus jest ratunkiem dla każdego z nich. Każdy człowiek w takim samym zakresie potrzebuje Jezusa, niezależnie od swojej narodowości czy stosunku do innego narodu.

Jeśli do swoich serc dopuścimy niechęć lub nienawiść, nie będziemy w stanie głosić ewangelii i pomagać potrzebującym bez wglądu na pochodzenie i przynależność. Raczej zaangażujemy serca w polityczny i militarny spór. W takim przypadku przegrana będzie podwójna. Nie tylko ucierpią ludzie ale ucierpi też Królestwo Boże. Naszą ochroną jest błogosławienie i modlitwa za wrogów. Powinniśmy też nie zapominać, że sędzią jest Bóg.

Każdy człowiek zda sprawę Bogu za swoje życie. Dotyczy to małych i wielkich, zwykłych obywateli i prezydentów narodów.

Marana tha.